Jezus powiedział do swoich apostołów: „Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: »Pójdź i siądź do stołu«? Czy nie powie mu raczej: »Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił«? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: »Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać«”. Łk 17, 7–10
Zrobić to, co do mnie należy
Na zakończenie pierwszego turnusu rekolekcji „Jezus żyje!” na Górze św. Anny główny odpowiedzialny postanowił, aby wszyscy prowadzący i animatorzy (ok. 60 osób) wstali ze swoich miejsc, a potem krótkimi brawami podziękowali uczestnikom rekolekcji (ok. 350 osób) za to, że dali im okazję do posługiwania. Posługi polegały m.in. na głoszeniu konferencji, prowadzeniu małych grup i warsztatów, opiekowaniu się dziećmi. Osoba odpowiedzialna za rekolekcje, świadomie lub nieświadomie, pokazała, jak bardzo istotna w życiu chrześcijańskim jest służba i że za każdą okazję do niej należy być wdzięcznym. I tak się stało!
Apostołowie musieli być ludźmi wielkiej pokory. Okazuje się jednak, że chcieli być również doceniani i podziwiani, skoro Jezus powiedział do nich: Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. Wielcy Apostołowie, a jednak słudzy. Wielcy, bo przy boku Jezusa, a jednak gotowi do robienia rzeczy małych. Wielcy, bo poddają się im złe duchy, a jednak mali, bo nie wytrzymali próby na Golgocie.
Panie Jezu, Ty jesteś wielki, bo jesteś Sługą wszystkich i Panem panujących! Ucz mnie codziennie postawy służby oraz tego, abym nigdy nie szukał uznania i pochwały! Chcę pełnić Twoją wolę!
ks. Eugeniusz Ploch