Mt 4, 18-22
I. O czym mówi Bóg?
W powołaniu pierwszych apostołów nad Jeziorem Galilejskim ważne są zdania poprzedzające to wydarzenie. Gdy Jezus dowiedział się, że Jan Chrzciciel został aresztowany, wrócił do Galilei, osiadł w Kafarnaum, i kontynuował wezwanie swego poprzednika: „Nawracajcie się, bliskie jest królestwo niebieskie”. By było możliwe nawracanie ludzi Jezus wybiera swoich najbliższych współpracowników. Będą z Nim najpierw Andrzej i Piotr oraz Jakub i Jan. Pierwsi powołani sami będą musieli doświadczyć prawdy, że powołanie do nowego stylu życia bardzo ściśle łączy się z nawróceniem. By być blisko Jezusa, stać się Jego uczniem, chcieć Go naśladować potrzebna jest „metanoia”, czy najpierw zmiana sposobu myślenia, by za tym poszła zmiana postepowania.
II. Co Bóg mówi do mnie?
„Gdy przechodził obok Jeziora Galilejskiego ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro”. Jezus powołuje pierwszych apostołów, gdy ci wykonywali swoją normalną pracę. Muszę mieć świadomość, że wszelkie wielkie działa Boże we mnie Bóg chce dokonywać w mojej zwyczajnej codzienności.
Jezus zwraca się do rybaków: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim”. Niezwykłość tego wydarzenia polega m.in. na tym, że Jezus zobaczywszy Piotra i Andrzeja ani ich nie pozdrawia, ani nie pyta o połowy ryb, nie zadaje żadnych pytań, lecz wypowiada zdecydowane, krótkie wezwania. I podobnie zachowują się rybacy: w jednej chwili zostawiają swoją pracę, nie pytają, z czego będą teraz żyli, czy jak będzie wyglądało ich życie. Mają pełne zaufanie do pierwszy raz spotkanego Człowieka. Czy pamiętam chwilę w moim życiu, gdy zrozumiałem, że Jezus wzywa mnie do nowego powołania, bym zostawił to, czym się obecnie zajmuję i oddał Mu swe życie? Wezwanie Jezusa jest zawsze powołaniem do „czegoś więcej”.
Druga para apostołów to również rybacy: Jan i Jakub. Pracują razem ze swym ojcem Zebedeuszem. Jednak na wezwanie Jezusa zostawiają nie tylko sieci, ale nade wszystko swego ojca.
W decyzji o zmianie stylu życia chrześcijańskiego, gdy bardziej chcę naśladować mojego Mistrza muszę zmierzyć się z reakcją moich rodziców. Jedni się cieszą powołaniem kapłańskim czy zakonnym swoich dzieci, inni nie mogę zaakceptować wyboru swoich dzieci.
Czterej pierwsi powołani będą odkrywać szczególnie ważną role w gronie apostołów, np. Szymon Piotr będzie zawsze wymieniany jako pierwszy, a Jan stanie się „umiłowanym uczniem” Jezusa. Wszystko działo się tak, ponieważ posłuchali wezwania Jezusa i poszli za Nim, a późniejszy czas potwierdził , że byli zawsze gotowi nie tylko słuchać Mistrza, ale i oddać za Niego życie.
III. Do czego Bóg mnie wzywa?
Zapoznam się bliżej z życiem i działalnością św. Andrzeja. Pomodlę się o nowe, święte powołania w kapłaństwie i do życia zakonnego, szczególnie w tych miejscach, gdzie wierzący nie mają dostępu do sakramentów.
Piotr Koźlak CSsR