Niedziela Dobrego Pasterza rok B
J 10, 11-18
I. O czym mówi Bóg?
Dziewiąty rozdział rozdział Janowej Ewangelii opisuje Jezusa jako „światłość świata”, co zostało ukazane przez pryzmat uzdrowienia człowieka ślepego. Kolejny, dziesiąty rozdział wypełnia postać Jezusa nazywanego Dobrym Pasterzem. Ewangelista wymienia cechy, jakimi winien się odznaczać Dobry Pasterz. Jest wiarygodny, ponieważ jest bramą owiec, która prowadzi do zbawienia. Owce mają pewność, że nie jest fałszywym pasterzem, dlatego pozwalają się prowadzić ku pełni życia.
II. Co Bóg mówi do mnie?
Jezus powiedział, że jest „bramą owiec”. Podkreśla tym samym, że tylko On jest Tym, który może prowadzić ku zbawieniu, w odróżnieniu od złodziei czy przestępców, czyli osób niewiarygodnych, fałszywych. Pomyślę, czy wierzę, że Bóg mnie prowadzi, mnie strzeże, nie pozwoli, bym zaginął po drodze życia? Czy Jezus jest moim Panem i Przewodnikiem?
Fałszywi pasterze chcę tylko kraść, zabijać i niszczyć. Jezus zapewnia, że chce chronić każdego z nas przed niebezpieczeństwami życia. Chce ratować nas z każdej trudnej sytuacji, w której się znajdziemy. Zastanowię się, co najbardziej mi zagraża w moim życiu duchowym? Gdzie są największe niebezpieczeństwa dla mnie?
„Przyszedłem po to, by owce miały życie w obfitości”. Jezus zapewnia, że owce, które pójdą za Nim obdarzy ich prawdziwą wolnością. Mówi, że „znajdą pastwisko” to znaczy będą żyły w autentycznej wolności, w której mogą wybierać dobro. Jest to swoisty „exodus” z zagrody zniewolenia przez prawo ku wolności do stanu łaski i prawdy. Czy mam takie wewnętrzne przekonanie, że tylko z Jezusem jestem prawdziwie wolny?
„Ojcze , dajesz nam swojego Syna, On dla nas jest Bramą. Przez tę Bramę wchodzimy w nowy wymiar i dosięgamy nowych przeznaczeń, jakie Ty zamierzyłeś względem człowieka. Chryste, Ty jesteś Bramą Przez Ciebie pragniemy wejść w trzecie tysiąclecie” (Jan Paweł II).
III. Do czego Bóg mnie wzywa?
Z ufnością się pomodlę słowami psalmu: „Pan jest moim Pasterzem, niczego mi nie braknie” (23,1)