J 16, 23b—28
I. O czym mówi Bóg?
Dzisiejszy fragment Ewangelii podkreśla znaczenie modlitwy. Jezus zapewnia swoich uczniów, że Ojciec wysłuchuje ich modlitwy zanoszonych w Jego imię. Do tej pory uczniowie nie byli przyzwyczajeni do modlenia się w imię Jezusa. Jednak tylko żywa i osobista więź z Jezusem, a także doświadczenie Jego miłości może prowadzić do modlitwy, która spełnia warunki Jezusa i przynosi autentyczną radość.
II. Co Bóg mówi do mnie?
„O cokolwiek prosilibyście Ojca, da wam w imię moje”. Jezus odchodząc do Ojca daje niezwykłe zapewnienie swoim najbliższym: Pan Bóg jest gotowy wysłuchać każdą modlitwę, jeżeli prosimy w imię Jezusa. Zastanowię się, czy jest we mnie tak głęboka wiara, że Bóg jest gotowy spełnić moje prośby? Czy zdarzyły się takie sytuacje, że moje prośby nie były wysłuchane? Czy zastanawiałem się, dlaczego?
Jezus jakby powtarza swoje zapewnienie: „Proście, a otrzymacie”. Św. Augustyn pisze: „Jakże możemy wątpić, że zostaniemy wysłuchani, kiedy Bóg, który jest samą Prawdą, obiecuje nam wszystko, o co prosimy? Na pewno by nas nie zachęcał, byśmy Go prosili o łaski, gdyby nam ich nie chciał udzielić”. Jezus chce, abym odważnie wyrażał swoje życzenia wobec Boga. „Jak pewnym jest, że Bóg jest wierny swoim obietnicom, tak pewna powinna być nasza ufność, że nas wysłucha, kiedy się modlimy. Umocnij więc także swoje zaufanie, że wszystko, co czyni czy dopuszcza Bóg, przyczyni się do twojego dobra” (św. Alfons Liguori). Czy mam taką ufność i odwagę?
„Ojciec sam was miłuje”. Do zapewnienia wysłuchania naszych modlitw, Jezus dodaje jeszcze jedną niezwykłą prawdę: Bóg kocha każdego z nas. Pewność miłowania jest największą potrzebą każdego człowieka. Tylko osoba pewna miłości może się prawidłowo rozwijać. „Umiłowałem cię miłością odwieczną” (Jer 31,1). Podczas modlitwy podziękuję Bogu za Jego miłość do mnie.
III. Do czego Bóg mnie wzywa?
Pomyślę, o co chciałbym najbardziej poprosić Boga w imię Jezusa?