J 1, 45-51
I. O czym mówi Bóg?
Pierwszy rozdział Ewangelii wg św. Jama to tzw. Księga Znaków. Rozpoczyna ją świadectwo o sobie św. Jana Chrzciciela, a następnie sam Poprzednik Mesjasza, gdy jest ze swoimi uczniami wskazuje na Baranka Bożego. Dwaj uczniowie udają się z Jezusem do Jego domu. Przy Jezusie jest już Jan, potem Andrzej, który przyprowadza do Mistrza swego brata Piotra. Później w Galilei Jezus spotyka Filipa i włącza go do grona apostołów, a on przyprowadza znowu do Jezusa Natanaela. Filip zwracając się do Natanaela inaczej niż Andrzej określa mesjańską godność Jezusa. Między Jezusem a Natanaelem nawiązuje się ciekawy dialog.
II. Co Bóg mówi do mnie?
Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: „Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz i Prorocy – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu”. Co dopiero powołany do grona apostołów Filip jest pełen zachwytu i entuzjazmu wobec Jezusa. Podobnie jak Andrzej zaraz po spotkaniu z Jezusem poszedł do swego brata i przyprowadził do do Mistrza, tak czyni i Filip – z radością opowiada o swoim doświadczeniu Natanaelowi. Osobiste, autentyczne spotkanie z Jezusem zawsze powinno owocować pragnieniem dzielenia się z innymi.
Natanael robi wrażenie osoby z dużymi wątpliwościami wobec Jezusa. „Czy może być co dobrego z Nazaretu?”. Podówczas Nazaret był podrzędnym i ubogim osiedlem, a Natanael pochodził ze znacznie większej miejscowości, jaką by Kana Galilejska. Filip zatem mówi do niego: „Chodź i zobacz”. Najlepszym sposobem przekonania się co do Jezusa jest osobiste z Nim spotkanie. Natanaela miał to szczęście, że miał przy sobie kogoś, kto wcześniej już doświadczył, kim jest Jezus. Pomyślę, czy mam wokół siebie taką osobę, przypomnę sobie, kto mi najwięcej mówił o Jezusie, dzięki komu zrozumiałem, kim jest Jezus?
Spotkanie Jezusa z Natanaelem jest wyjątkowe. Najpierw „Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego” i wypowiada bardzo pozytywną opinię o nim. Postrzega go jako człowieka prawego, prostolinijnego i szczerego. Nigdy wcześniej się nie spotkali, ale Jezus widzi w Natanaelu dobro. Przypomnę sobie, czy nie zdarza mi się zbyt szybkie ocenianie kogoś, zanim bliżej się poznamy. Czy w spotkanym kogoś po raz pierwszy potrafię zauważyć więcej pozytywnych czy negatywnych cech?
„Widziałem cię, zanim zawołał Cię Filip”. Jezus uświadamia Natanaelowi, że jest Mesjaszem, ma wgląd w myśli każdego człowieka. Natanael widzi, że mam przed sobą kogoś wyjątkowego. Czuję jak on sam zmienia zdanie o Jezusie. Spojrzenie Mistrza i Jego słowa przemieniają na tyle Natanaela, że z odwagą i przekonaniem mówi: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela”.
III. Do czego Bóg mnie wzywa?
Czy jestem gotowy powiedzieć do kogoś, kto nie za dużo ma wspólnego z Kościołem: „Chodź i zobacz”, czyli przyjdź i przekonaj się, jak jest w Kościele, czy jakiejś wspólnie, do której sam należę.
Piotr Koźlak CSsR