Mk 3, 13-19
I. O czym mówi Bóg?
Spośród wielu uczniów Jezus wybiera dwunastu apostołów. Tym samym daje znak, że skończył się czas Jego samodzielnej działalności – zaprasza nie tylko do większej współpracy, ale nade wszystko do głębszej ze sobą więzi.
Jezus wiedział, kim są apostołowie, znał ich; jedni byli rybakami, inni poborcami podatkowymi. Jednak nie ich zawód był dla Jezusa najważniejsza sprawą, ale to, że chcieli z Nim ie tylko pracować, ale nade wszystko być z Nim.
II. Co Bóg mówi do mnie?
Symbol góry w Biblii jest wyjątkowy. Oznacza szczególną bliskość z Bogiem. Jest symbolem zbliżania się człowieka do Boga i miejscem spotkania z Nim. Dlatego sanktuaria czy klasztory często były budowane na górze. W tym duchu Jezus „wszedł na górę”, by zdecydować, kto będzie należał do grona apostołów.
„Jezus przywołał do siebie tych, których sam chciał”. Wybór Jezusa jest zawsze Jego osobistą decyzją. W pełnej wolności wybiera i zaprasza do Siebie. Nikogo do niczego nigdy nie zmusza.
Jezus ustanowił apostołów, „aby Mu towarzyszyli”. Pierwszym zadaniem najbliższych współpracowników jest nie tyle praca z Jezusem, ale nade wszystko bycie z Nim. Modlitewna, intymna, więź przyjaźni z Jezusem jest początkiem każdej owocnej pracy apostolskiej. Zapytam się o moją więź z Jezusem?
Prześledzę powoli imiona wszystkich apostołów. Każde imię apostoła wskazuje nie tylko na osobę, ale wiąże się z konkretną historią jego życia. Każdy z apostołów miał swoją rodzinę, zawód, za sobą ileś przeżytych – lepiej lub gorzej – lat. Jezus powołując ich akceptuje ich dotychczasowe życie. Wie, że nie są doskonali, mimo że przez niego wybrani.
W chwili modlitwy podziękuję Jezusowi za to, że jestem wybrany i umiłowany przez Niego mimo moich słabości, upadków czy niewierności.
III. Do czego Bóg mnie wzywa.
Odnowie w sobie moje zadanie życiowe do którego zostałem powołany przez Boga.
Piotr Koźlak CSsR