Lectio Divina

Środa II tydzień zwykły

W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: „Stań tu na środku”. A do nich powiedział: „Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić?”. Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: „Wyciągnij rękę”. Wyciągnął i ręka jego stała się znów zdrowa. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić. Mk 3, 1–6

Im gorszy, tym lepszy?

Kilka lat temu jeden z moich przyjaciół powiedział coś, co mnie zdziwiło i dało mi do myślenia. Mało tego, coraz częściej spotykam się z sytuacjami, które to potwierdzają. Co takiego powiedział? Krótkie zdanie: „Mam wrażenie, że dzisiaj wielu ludzi hołduje zasadzie „im gorszy, tym lepszy”. Mówił to w kontekście szkolnej młodzieży. Przykładowo: im chłopak gorszy (w znaczeniu wulgarny, chamski, „wyzwolony” itd.), tym ma większe powodzenie u dziewcząt, i odwrotnie: im dziewczyna bardziej „wyluzowana” (najlepiej beż żadnych zahamowań), tym bardziej cisną się do niej chłopaki. Co takiego się stało, że… im gorszy, tym lepszy?

Jeszcze trochę i trzeba będzie się tłumaczyć z tego, że mówi się prawdę. Jeszcze trochę i mąż będzie musiał się tłumaczyć z tego, dlaczego nadal ma jedną i tę samą żonę. Jeszcze trochę i trzeba będzie tłumaczyć dzieciom, że białe nie jest czarne…

Jezus wchodzi do synagogi. Jest śledzony. Niektórzy tylko czekają na Jego potknięcie, aby móc postawić Mu zarzut. Jezus zna ich myśli. Podchodzi do człowieka z uschniętą ręką. Stawia go na środku i pyta pozostałych: Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić? Nikt nie odpowiedział…

Jezus stawia uzdrowionego na środku synagogi. Na środku. W centrum, aby każdy widział. Jezus objawia nam w ten sposób swoją miłość. Stawia ją w centrum. Miłości nie trzeba chować. Piękna i dobra nie należy skrywać przed innymi, ale stawiać na samym środku. Nie po to, aby się nimi chwalić, lecz aby oddać chwałę Temu, który jest źródłem dobra i piękna.

Panie Jezu, daj mi odwagę „stawiania na środku” piękna, dobra, czystości, uczciwości, pokory, pracowitości, wiary, szlachetności, uczynności, wierności…

ks. Eugeniusz Ploch

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *